اگر ذائقه کسی سالم باشد و خللی در قوه چشایی او ایجاد نشده باشد وقتی به او عسل داده شود طعم شیرین و گوارای عسل را می فهمد اما اگر همین شخص دچار عارضه چشایی شده و مثلا سرما خوردگی شدید کام او را تلخ کرده باشد، عسل هم به او بدهند نه تنها طعم مطلوب آن را نمی فهمد احساس نامطلوبی هم نسبت به آن پیدا می کند.
طبق آیات قرآن هر کسی طعم مرگ را خواهد چشید اگر ذائقه اش سالم باشد و بر اثر گناه و عصیان بیمار نشده باشد وقتی نظر او رانسبت به مرگ جویا شوند، می گوید: «احلی من العسل» (1) یعنی از عسل شیرین تر است. اما اگر ذائقه اش بر اثر مرض های روحی و معنوی بیمار شده باشد مرگ در نظرش بسیار تلخ و سخت خواهد بود لذا طعم مرگ که به ناچار هر کسی باید بچشد بسته به سلامت یا بیماری اشخاص متفاوت است برای یکی شیرین و برای دیگری تلخ.
قرآن کریم مرگ را یک قانون الهی می داند و می فرماید:
(کُلُ نَفسٍ ذائِقَةُ الموت) (2)
«هر کسی طعم مرگ را خواهد چشید»
آری، زندگی جاوید و حیات بدون مرگ دنیا ممکن نیست، و مرگ سرنوشت حتمی همه انسان ها است. غنی و فقیر، پیر و جوان، سالم و مریض خواهند مرد. با آن که مرگ در قضای خداوند یک سرنوشت حتمی و یک قَدَر اجتناب ناپذیر است، با این وجود بیشتر مردم بر اثر عشق ورزیدن به زندگی و آرزوهای دراز که در سر می پرورانندم از آن غافلند و آنچنان سرگرم دنیای خود هستند که گویی باود ندارند روزی مرگ به سراغ آنان می آید و به زندگی شان خاتمه می دهد.
عجبت لجازع باک مصاب***باهل او حمیم ذی اکتیاب
شقیق الجیب داعی الویل جهلا***کان الموت کالشیء العجاب
و سوی الله فیه الخلق حتی***نبی الله فیه لم یحاب له
1-این جمله را حضرت قاسم علیه السلام در جواب سوال عمویشان حضرت امام حسین علیه السلام فرمودند که، مرگ در نظر تو چگونه است؟
2-سوره آل عمران آیه 185، سوره عنکبوت آیه 57
ملک ینادی کل یوم***لدو اللموت و ابنو اللخراب(3)
از کسی که مصیبت دیده، و خانواده یا نزدیکان خود را از دست داده و ناله می زند و گریه می کند تعجب می کنم.
گریبان را چاک می زند و از روی نادانی اظهار ناراحتی می کند. گویا مرگ در نظرش چیز عجیبی است.
تمام مخلوقات خدا تا آنجا در مرگ مساوی هستند که پیامبر خدا صلی و الله علیه واله هم در برابر مرگ بیمه نیست.
فرشته ای است که همه روزه فریاد می زند؛ برای مردن بزایید، و برای خراب شدن بسازید.
گوش مادی نیست بلکه منظور شنیدن و ادراک برزخی است که هم مسائل این جهان و هم مسائل برزخ را درک می کنند. همچنین از آن حضرت روایت شده که فرمودند:
«اَلنّاس نِیامٌ فَاذا ماتو اانتَبِهوا»
مردم در خوابند وقتی مردند بیدار می شوند.
3-دیوان منسوب به امیرالمومنین علیه السلام، ترجمه زمانی، ص 75