- در <تفسیر عیاشی> تالیف <محمدبن مسعود سمرقندی> آمده است: حسن بن زید از پدرش از علی بن ابی طالب ( ع ) روایت کرد که فرمود: <من از رسول خدا ( ص ) از مساله جبیره¹⁴ پرسیدم سئوالم این بود که صاحب این جبیره چگونه وضو بگیرد و اگر جنب شد چگونه غسل کند ؟ حضرت فرمود: همین مقدار کافی است که دست خود را که به آب وضو و غسل تر شده است برروی جبیره بکشد ، هم در وضو و هم در جنابت. عرضه داشتم: حال اگر این ماجرا در هوای سرد و یخبندان اتفاق بیفتد و صاحب جبیره از ریختن آب بربدن خود بترسد ، چه باید کرد ؟ پیامبر ( ص ) در پاسخ من این آیه را قرائت کردند: ولاتقتلوا انفسکم ان الله کان بکم رحیما؛ یعنی خودتان را نکشید همانا خداوند نسبت به شما مهربان است. >¹⁵

همانطور که مشهود است ، براساس روایات و اخبار معصومین ( ع ) خودکشی جایز نیست.

در کتب روایی ، احادیث متعددی وجود دارند که براساس آنها یک فرد مومن ، استوار و محکم و در عین حال انعطاف پذیر است. در واقع ، انسان مومن به هیچ وجه در مقابل مشکلات کمر خم نمی کند و هرگز در برابر حوادث ناگوار روزگار تن به خودکشی نمی دهد. امام صادق ( ع ) فرمود: <المومن کالجبل الراسخ لا تحرکه العواصف> یعنی: مومن مثل کوه استوار است ، هیچ مصیبتی او را تکان نمی دهد. در حقیقت ، هرچه باران و برف ببارد و هرچه طوفان شدید باشد ، کوه از جای خود تکان نمی خورد. مومن نیز همچون کوه پابرجاست و هیچ حادثه و مصیبتی او را دگرگون نمی کند. همچنین امام صادق ( ع ) در روایت دیگری فرمودند: <المومن کالسنبله> یعنی: مومن مثل شاخه گندم می باشد. بدیهی است که شاخه گندم قابل انعطاف بوده و هر قدر که باد تند و شدید باشد ، نمی تواند آن را از ریشه درآورد. ¹⁷

جمع بین دو حدیث فوق چنین می شود که مومن درحالی که مثل شاخه گندم انعطاف پذیر است ، همچون کوه نیز پابرجاست. بنابراین انسان مومن هرگز خودکشی نمی کند ، زیرا همیشه به رحمت و کمک خداوند متعال امیدوار بوده و همواره در کارها <متوکل> می باشد و همانطور که خداوند فرموده است: <ان الله یحب المتوکلین> یعنی: به درستی که خداوند توکل کنندگان را دوست دارد. ( آیه 159 سوره آل عمران )