(قُل یَتَوَفَّاکُم مَّلَکُ المَوتِ الَّذِی وُ کَّلَ بِکُم ثُمَّ إِلَی رَبَّکُم تُرجَُعونَ) ⁽¹⁾
«بگو، فرشته مرگ که موکل شماست، شما را توفی می کند، سپس به سوی پروردگار خود رجوع خواهید کرد.»

قبلا در مورد واژه «توفّی» صحبت کردیم ولی منظور ما از آیه بالا کلمه «ملک الموت» است. پس یکی از کسانی که در هنگام جان دادن بالای سر محتضر می شود ملک الموت است.
همچنین در آیه (الذّین تَتَوفّاهُمُ المَلائِکَةُ ظالِمی اَنُفسَهُم) ⁽²⁾
کلمه «ملائکه» نشان دهنده حضور بعضی از ملائکه در هنگام مرگ است. و همچنین طی حدیث بلندی از حضرت امام صادق علیه السلام که در آخر همین بخش آورده خودهد شد؛ بعد از حضور پیامبران و ائمه علیهم السلام، به حضور حضرت جبرائیل و میکائیل علیه السلام نیز اشاره شده است و همچنین در آیه شریفه: (حَتّی اِذا جاءَ اَحَدَکُمُ المَوتُ تَوَفّتهُ رُسُلُنا وَ هُم لا یُفَرَّطون) ⁽³⁾
«آنگاه که هنگام مرگ یکی از شما فرا رسد فرستادگان ما او را میمیرانند و در قبض روح شما هیچ کوتاهی نخواهند کرد.»
وجود کلمه «رُسُلنا» به معنی حضور فرستادگان خداوند هنگام جان دادن می باشد.

1-سوره سجده، آیه 10 و11

2-سوره نحل آیه28

3-سوره انعام آیه 61

نوشتن دیدگاه