روایات فراوانی در این زمینه وجود دارد که به چند روایات بسنده می کنیم:
ابن سنان در روایتی از امام صادق علیه السلام نقل می کند که فرمودند: «هیچ کس از دوستان ما که بغض دشمنان ما را دارد نمی میرد، مگر اینکه رسول الله، امیرالمومنین، امام حسن و امام حسین علیه السلام نزد او حاضر می شوند. پس اورا دیده و بشارتش می دهند؛ اما اگر از دوستان ما نباشد آنان را با ناراحتی و نگرانی می بیند.
و در روایات دیگر آمده است که امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام به حارث همدانی، هر کس بمیرد، مرا خواهد دید، مومن باشد یا منافق.»⁽¹⁾
در روایت دیگر آمده است که حارث همدانی گوید: «خدمت حضرت امیرالمومنین علیه السلام رسیدم؛ حضرت سوال کردند:
-چه چیز باعث شد تا به اینجا بیایی؟
-محبت شما یا امیر المومنین
-ای حارث، آیا مرا دوست داری؟
-بله، به خدا قسم یا امیر المومنین
-«لو بلغت نفسک الحلقوم رأیتنی حیث تحبّ» زمانی که جانت به گلو برسد، همان گونه که دوستم داری مرا خواهی دید.» ⁽²⁾
همچنین نقل شده که حضرت رسول صلی الله علیه و اله وسلم به امیر المومنین حضرت علی علیه السلام فرمودند:
«ای علی، دوستداران تو در سه موقع شادمان می شوند: هنگامی که جان آن ها خارج می شود و تو در آنجا آنان را تلقین می کنی؛ و هنگام وارد شدن بر خداوند که آنجا هم تو آنها را معرفی می کنی.»⁽³⁾
همچنین امام صادق علیه السلام می فرمایند: «هنگامی که مومنی در حال احتضار است، ولی نمی تواند سخن بگوید، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نزد او حاضر شده و به او مژده بهشت می دهد.» ⁽⁴⁾
و در روایت دیگر آمده است: «هنگامی که کافر در حال احتضار باشد رسول الله صلی و الله علیه وآله بالای سر او حاضر شده و به ملک الموت می فرماید: «این شخص، دشمن خدا و رسول خدا و اهل بیتش بوده؛ پس بغض او را داشته باش و بر او سخت بگیر.»⁽⁵⁾
و در آخر با حدیث شریفی از حضرت امام صادق علیه السلام این بخشی را به پایان می بریم:
راوی گوید: شنیدم حضرت صادق علیه السلام می فرمودند:
«...به خدا قسم از شما قبول شود، و به خدا قسم شماها آمرزیده شوید. و بین شما و بین این که مورد غبطه واقع شوید و سرور و روشنایی چشم ببینید چیزی نیست، مگر آن که جان شما به حلقوم رسد.
پس فرمود: هنگامی که چنین شد و احتضار فرا رسید، حاضر شود پیش او رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم و علی و امامان علیه السلام و جبرئیل و میکائیل و ملک الموت علیه السلام؛ پس جبرئیل نزدیک محتضر آید و به رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم عرض کند: این شخص، شما اهل بیت را دوست می داشت، پس شما او را دوست داشته باشید. رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید: ای جبرئیل، این شخص دوست می داشت خداوند و رسول او و اهل بیت او را، پس او را دوست داشته باش. پس جبرئیل می گوید: ای ملک الموت این شخص دوست می داشت خداوند و رسول او و آل رسول او را، پس دوست بدار او را و با او مدارا کن.
پس ملک الموت نزدیک شود به محتضر و گوید: ای بنده خدا، آیا گرفتی آزادی خویش و برائت و امان خود را؟ و آیا در سایه پشتیبان های بزرگ در زندگانی دنیا قرار گرفتی؟ پس خداوند به او توفیق می دهد که بگوید: آری پس از آن ملک الموت گوید: چه چیز بود آن پشتیبان ها؟ جواب دهد: ولایت علی بن ابیطالب علیه السلام می گوید: راست گفتی، آنچه را که از آن می ترسیدی خداوند تو را از آن امان داد و به آنچه که آرزو داشتی رسیدی؛ بشارت باد تو را به رفاقت گذشتگان نیکو، رسول خدا و علی و امامان از اولاد او علیه السلام؛ پس جان او را با مدارا بگیرد؛ و کفن از بهشت برای او آورده و حنوط او مثل مشک خوشبو باشد. پس با آن کفن او را کفن کنند، و با آن حنوط، حنوط نمایند؛ پس از حُلَّه های (لباس های) زرد بهشتی حلّه ای به او بپوشانند. و وقتی که او را در قبر گذاشتند دری از درهای بهشت بر او باز شود که بر او از روح و ریحان بهشتی داخل شود. پس از آن، به او گفته شود: بخواب همچون عروس در رختخواب خود؛ بشارت باد تو را به روح و ریحان و نعمت های بهشت و پروردگاری که بر تو خشمناک نیست.»⁽⁶⁾
و وقتی که زمان مرگ کافر می رسد، رسول خدا و علی و امامان علیه السلام و جبرئیل و میکائیل و ملک الموت علیه السلام نزد او حاضر شودند. پس، جبرئیل نزدیک او آید و به رسول خدا گوید: «ای رسول خدا، همانا این شخص بغض شما اهل بیت را داشته، پس بغض داشته باش به او. و رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم می فرماید: ای جبرئیل، این بغض داشت به خدا و رسول او و اهل بیت رسول او، پس بغض داشته باش به او. پس جبرئیل گوید: ای ملک الموت، این شخص به خدا و رسول او و اهل بیتش بغض داشته، پس بغض داشته باش به او و سخت بگیر به او. پس جبرئیل گوید: ای ملک الموت، این شخص به خدا و رسول او و اهل بیتش بغض داشته، پس بغض داشته باش به او و سخت بگیر بر او. پس ملک الموت نزدیک شود به او و می گوید: ای بنده خدا، آیا آزادی خود را گرفتی؟ برائت و امان خود را گرفتی و به نگهبان بزرگ در زندگانی دنیا تمسّک جستی؟ می گوید: نه. پس ملک الموت به او می گوید: بشارت باد تو را ای دشمن خدا به غضب خداوند و عذاب و آتش او. اما آنچه را که آرزو داشتی، از دستت رفت؛ و آنچه را که از آن می ترسیدی، بر تو فرود آمد. پس از آن، جانش را با سختی بسیار بیرون آورد؛ و به روح او سیصد شیطان راکه آب دهن به روی وی افکنند بگمارد که اذیّت شود از بوی آن. و وقتی او را در قبر نهند، باز شود به رویش دری از درهای آتش؛که بر او از آن باد شعله ور آتشین می بارد»

1-بحار الانوار، ج 6، ص 178
2-بحار الانوار،ج 6، ص 181
3-بحار الانوار، ج 6، ص 200
4-محمد بی یعقوب کلینی؛ فروع کافی، ج 3، ص 192
5-فروع کافی، ج 3، ص 132
6-علم الیقین، ج 2، ص 854 و 856 فروع کافی، ج 3؛ ص 131

نوشتن دیدگاه